
Wat moet je puppy's van grote rassen voeren?
U vraagt zich misschien af wat u moet voeren puppy's van grote rassen. De voedingsbehoeften van puppy's van grote en kleine rassen verschillen enigszins van die van hun volwassen soortgenoten. Groei en ontwikkeling brengen zowel verhoogde als verlaagde voedingsbehoeften met zich mee vergeleken met het onderhoud van volwassen honden. Het voldoen aan deze voedingsbehoeften door middel van een uitgebalanceerd dieet is essentieel om zowel de gezondheid op korte als op lange termijn te waarborgen.
Hoewel het lichaamsgewicht van een volwassen hond aanzienlijk hoger zal zijn, variëren de voedingsbehoeften van een puppy van een groot ras in vergelijking met die van middelgrote of kleine rassen relatief weinig. Na het spenen hebben alle puppy's een dieet nodig dat meer eiwitten bevat dan dat van volwassen honden. Een minimale aanbeveling is 25 g per 100 g droge stof (DS) gedurende de eerste 14 weken, en wordt verlaagd tot 20 g per 100 g DS in de late groeifase. Deze latere fase duurt langer bij puppy's van grote rassen en duurt tot 18-24 maanden vergeleken met 10-12 maanden voor kleine rassen en 15-18 maanden voor middelgrote rassen.
Gigantische porties? - Hoeveel voer voor puppy's van grote rassen
Voeden voor maximale groei is niet hetzelfde als voeden voor optimale groei. Een belangrijk probleem bij puppy's van grote rassen is overvoeding. Hoewel de voeding toereikend moet zijn om de ontwikkeling te ondersteunen, moet de groei van een puppy van een groot ras zorgvuldig worden gecontroleerd. Er kan een verleiding zijn om de hoeveelheid voer te verhogen om rekening te houden met de toegenomen omvang van de puppy.

Overvoeding kan echter leiden tot een overaanbod van bepaalde voedingsstoffen en een snelheid van gewichtstoename die het zich ontwikkelende skeletsysteem niet voldoende kan ondersteunen. Dergelijke extra stress is in verband gebracht met botafwijkingen en orthopedische aandoeningen, die tot in de volwassenheid kunnen aanhouden.
Van nature is de maag van een puppy kleiner dan die van een volwassen hond. Het is daarom raadzaam om de voeding te verdelen over minimaal drie of vier maaltijden per dag. Deze aanpak helpt om het energieniveau gedurende een langere periode op peil te houden en zorgt ervoor dat er voldoende voedsel wordt geconsumeerd. Ook wordt vrij voeren afgeraden omdat het moeilijk is om de individuele consumptie te controleren. Wanneer u meerdere puppy's uit een nest voert, is het onmogelijk om te voorspellen of de ene puppy zich volvreet en de andere te weinig eet.
Eigenaren van grote rassen kunnen ook rekening houden met de grootte van de brokjes van droogvoer. Met een grotere pup komt een grotere bek en gebit dat grotere brokjes kan verwerken. Dit kan helpen de consumptie te vertragen in vergelijking met de kleine brokjes die vaak in commerciële puppyvoedingen worden aangetroffen. Bovendien zijn kleinere maaltijdgroottes in combinatie met een langzamere consumptiesnelheid de voorkeurseetgewoonten om puppy's van grote rassen bij te brengen om het risico op maagverwijding-volvulus (GDV) te verminderen, een zorg die vaak wordt geassocieerd met grote rassen.

Botontwikkeling bij grote hondenrassen
Een hoge calciuminname kan de skeletontwikkeling bij grote hondenrassen beïnvloeden, met name tijdens de vroege groeifase. Daarom wordt een strikt maximum van 1.6 g per 100 g DM aanbevolen voor voeding die bedoeld is voor puppy's van grote rassen.
Dit maximum kan worden verhoogd tot 1.8 g per 100 g DM voor alle rassen tijdens de late groeifase, behalve voor Duitse Doggen, waarvoor een maximum van 1.6 g per 100 g DM wordt geadviseerd. Idealiter zou de verhouding van calcium tot fosfor in het dieet 1:1 moeten zijn, met een maximum van 1.6:1 tijdens de vroege groei en 1.8:1 tijdens de late groei.
Vitamine D beïnvloedt de ontwikkeling van het skelet, hetzij indirect door de calciumopname in de darmen te verbeteren, hetzij direct door de mineralisatie van botten te stimuleren. Bewijs van verstoorde botvorming bij Duitse dog-puppy's die diëten kregen met verhoogde vitamine D-niveaus, heeft geleid tot een maximale voedingslimiet van 320 IE per 100 g DM in de FEDIAF Nutritional Guidelines, hoewel een lager wettelijk maximum van 227 IE per 100 g DM dit in het VK en Europa overschrijdt.
Het is belangrijk dat eigenaren begrijpen dat er geen noodzaak is om extra vitaminen of mineralen aan te vullen als er een compleet en uitgebalanceerd dieet wordt gevoerd. Supplementen via maaltijdtoppers of tabletten kunnen resulteren in een overaanbod dat schadelijk kan zijn voor de gezondheid.
Waarom een recept voor een puppy van een groot ras?
Gezonde groei en botontwikkeling bij puppy's is een gebied waar steeds meer aandacht aan wordt besteed door eigenaren van grote rassen. Voldoen aan de voedingsbehoeften van puppy's van grote rassen is essentieel om een gezonde ontwikkeling en levensduur te garanderen. Dit kan worden bereikt door een compleet, uitgebalanceerd dieet te voeren dat speciaal is samengesteld voor puppy's - zonder overvoeding - gedurende zowel de vroege als de late groeifase. Deze fasen duren langer voor puppy's van grote rassen dan voor kleine of middelgrote rassen.

Referenties
- FEDIAF (Europese Federatie voor de Diervoederindustrie) (2020) Voedingsrichtlijnen voor complete en aanvullende voeding voor katten en honden.
- <Salt, C., et al. (2017) ‘Growth standard charts for monitoring body weight in dogs of different sizes’, PLoS ONE, 12, blz. 1–28.
- Hawthorne, AJ, Booles, D., Nugent, P., Gettinby, G. en Wilkinson, J. (2004) 'Veranderingen in het lichaamsgewicht tijdens de groei bij puppy's van verschillende rassen', in Waltham International Science Symposium: Natuur, opvoeding en het pleidooi voor voeding, deel 134, blz. 2072S–2030S.
- Case, LP, Daristotle, L., Hayek, MG en Ruff, MFR (2011) 'Voedingsbehoeften tijdens de groei', in: Voeding voor honden en katten: een bron voor professionals op het gebied van gezelschapsdieren, red. H. Pohlam, Elsevier Mosby, pp. 232–233.
- Lauten, SD (2006) 'Voedingsrisico's voor honden van grote rassen: van spenen tot de geriatrische jaren', Veterinaire klinieken van Noord-Amerika: praktijk voor kleine dieren, 36, blz. 1345–1359.
- Schoenmakers, I., Hazewinkel, HAW, Voorhout, G., Carlson, CS en Richardson, D. (2000) 'Effect van diëten met verschillende calcium- en fosforgehaltes op de skeletontwikkeling en bloedchemie van groeiende Duitse doggen', Veterinair dossier, 147, blz. 652–660.
- Tryfonidou, MA, Van Den Broek, J., Van Den Brom, WE en Hazewinkel, HAW (2002) 'De intestinale calciumabsorptie bij groeiende honden wordt beïnvloed door de calciuminname en de leeftijd, maar niet door de groeisnelheid', Journal of Nutrition, 132, blz. 3363–3368.

Emma jacht
GA Pet Food Partners Junior Dierenvoedingsdeskundige
Emma heeft een undergraduate in Animal Behaviour and Welfare en heeft vervolgens een Master in Veterinary Public Health aan de Universiteit van Glasgow afgerond. Hierna werkte ze een aantal jaren in de agrovoedingsindustrie en hield ze haar eigen schaapskudde voordat ze in 2021 bij GA kwam. Emma vindt het leuk om korfbal te coachen en tijd door te brengen met haar geliefde collie Lincoln.
U kunt ook leuk vinden...
Artikel geschreven door Emma Hunt
De voor- en nadelen van AI in de dierendetailhandel
U bent de term “AI” of “AI-technologie” wellicht vaak tegengekomen in de media. Van het ontgrendelen van uw telefoon met Face ID, het vragen om de weg op uw [...]